مقدمه:
ابداع كلیدهای جیوه ای فشار قوی در پنجاه سال قبل مسیر توسعه تكنولوژی انتقال HVDC را هموار كرد. تا سال 1945، اولین لینك DC تجاری با موفقیت بكار گرفته شده بود و نمونه های بزرگتری در حال تولید بود. موقعیت تكنولوژی جدید موجب گردید كه تحقیقات و تلاشها به سمت ساخت كلیدهای نیمه هادی پیش رود و تا اواسط دهه 60، این كلیدها جایگزین كلیدهای قوس جیوه ی شدند. بعد تاریخی و پیشرفت های فنی تكنولوژی HVDC بطور مفصل در مراجع بیان گردیده است. پیشرفت های قال توجه در بهبود قابلیت اطمینان و ظرفیت كلیدهای تایریستوری موجب كاهش هزینه مبدل ها در مسافت‌های انتقال و در نتیجه افزایش قدرت رقابت طرح های DC شده است.
در هر حال عدم امكان خاموش كردن تایریستورها محدودیت مهمی در ملاحظات مربوط به توان راكتیو و كنترل آن پدید می آورد. این محدودیت موجب ظهور تجهیزات الكترونیك قدرت با قابلیت های كنترلی بیشتر شده است برای نمونه IGBT , GTO، اما تا لحظه نوشتن این مطالب، هیچكدام از این دو بدلیل ظرفیت مورد نیاز، نتوانسته اند رقیب تایریستور در طرح های HVDC با ظرفیت زیاد شود. از طرف دیگر ظرفیت این تجهیزات جدید امكان توسعه تكنولوژی فراهم آورده FACTS را- موضوع این كتاب- به منظور مقابله با مشكلات خاص موجود و با هزینه ای كمتر از هزینه HVDC فراهم آورده است.
طرح مباحث مربوط به انتقال DC در این كتاب متناقض به نظر می رسد زیرا اغلب FACTS , HVDC در تكنولوژی رقیب محسوب می شوند. مشكل به تغییر نادرست از كلمه «انتقال» بر می گردد. انتقال معمولا بیانگر مسافت طولانی است در صورتیكه بخش بزرگی از لینك های DC موجود، اتصالات میانب با مسافت صفر هستند. امروز، مرزهای بین ادوات HVDC , FACTS، به نوع تجهیزات حالت جامد (تجهیزات حالت جامدی كه در حال حاضر در HVDC بكار می روند، محدود به یكسوكننده های كنترل شده سیلیكونی می باشند) و ظرفیت طرح ارتباط دارد. بهرحال با بهبود ظرفیت و توانائی های تجهیزات جدید استفاده خواهد شد و در FACTS سعی خواهد شد كه كنترل توان بصورت مستقیم تری انجام شود مثلا با توسعه اتصال دهنده توان میانی آسنكرون، یعنی لینك HVDC پشت پشت. از این رو می توان لینك پشت به پشت را نیز جزء ادوات FACTS به حساب آورد و این فصل در مورد همین كاربرد HVDC است.